Al tekenend en schrijvend brengen we onze innerlijke krachten naar buiten. Niet voor niets zijn kindertekeningen een prachtig middel om ontwikkeling te zien (kopvoeters, huisjes met ramen, bomen met wortels, …).
Tekenen en schrijven zijn dus wilsactiviteiten.
Wat op het papier komt is -achteraf- niet altijd wat het kind voelde of zich voorstelde. Dan komen de ‘onbekwaamheden’ naar boven die we als pedagoog niet (zouden) moeten beoordelen. Vanuit het hart zijn alle tekeningen en schrijfsels goed (= wat ze zijn).
Stapje voor stapje (ambacht en interesse) gaat het kind beter zijn innerlijke vindsels naar buiten kunnen brengen. Al doende leert men. Dat is ons periodeonderwijs!